Το ΛΟΑΤΙ Κίνημα Στην Κύπρο
Ακτιβισμός, Δίκαιο, και Αλλαγή κατά Μήκος της Διαχωριστικής Γραμμής
Έκθεση 2019 / Νάγια Καμένου, Κώστας Γαβριηλίδης, Enver Ethemer και Okan Bullici. - Λευκωσία : Friedrich-Ebert-Stiftung Cyprus Office, 2019. - 23 Σελίδες = 310 KB, PDF-File. - (Ανάλυση). - (Δημοκρατία και Ανθρώπινα Δικαιώματα)
Ηλεκτρονική Έκδοση: Λευκωσίας: FES, 2020
ISBN 978-9963-2021-6-4
Στην Κύπρο, ο αποικισμός, η εθνοτική διαίρεση και η επιρροή των συντηρητικών κοινωνικοπολιτικών φορέων καθυστέρησαν τη δημιουργία και την ανάπτυξη ενός ΛΟΑΤΙ κινήματος. Η ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 έχει επιφέρει αλλαγές στις δομές των πολιτικών ευκαιριών που διευκόλυναν την κινητοποίηση των ΛΟΑΤΙ ομάδων και στις δύο πλευρές του νησιού, οι οποίες παραμένουν διαιρεμένες σε εθνικό επίπεδο. Αξιοποιώντας τα εργαλεία και τις ευκαιρίες που τους παρέχουν τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και οι περιφερειακές ΛΟΑΤΙ οργανώσεις, οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι ΛΟΑΤΙ ακτιβιστές έχουν προωθήσει την αναγνώριση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΙ ατόμων στο νότιο και στο βόρειο τμήμα του νησιού αντίστοιχα, και ένωσαν τις προσπάθειες τους για την ισότητα των ΛΟΑΤΙ πέρα από τις εθνοτικές γραμμές.
Παρ΄ όλα αυτά, στην Κύπρο, η ισότητα των ΛΟΑΤΙ ατόμων παραμένει ένα έργο σε εξέλιξη. Στον βορρά, παρόλο που η ομοφυλοφιλία έχει αποποινικοποιηθεί, μετά τη διάλυση της ορμής στα μέσα της δεκαετίας του 2000 με την προοπτική της επανένωσης του νησιού και της εισόδου του βορρά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η πρόοδος των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΙ ατόμων ήταν υποτονική, παγιδευμένη σε ένα μεταβαλλόμενο πολιτικό διάλογο και παρεμποδισμένη από τις δομικές ακαμψίες. Στην Κυπριακή Δημοκρατία, οι ΛΟΑΤΙ ακτιβιστές έχουν κατά κάποιο τρόπο μεγαλύτερη επιτυχία στην επίτευξη θετικών νομικών αλλαγών, όπως η αποποινικοποίηση της ομοφυλοφιλίας, η νομοθεσία κατά της ομοφοβικής και τρανσφοβικής ρητορικής μίσους, η πολιτική συμβίωσης και ένα προσχέδιο νομοσχεδίου για την νομική αναγνώριση ταυτότητας φύλου.
Εντούτοις, και στις δύο πλευρές του νησιού, οι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων έχουν δείξει μια καθυστέρηση - αν όχι απροθυμία - να ευθυγραμμίσουν την εθνική νομοθεσία με τα κοινοτικά και διεθνή νομικά πρότυπα. Επιπλέον, οι προσπάθειες που καταβάλλουν κρατικές αρχές για την αντιμετώπιση της κοινωνικής και πολιτισμικής περιθωριοποίησης των ΛΟΑΤΙ ατόμων είναι περιορισμένες. Εντούτοις, δεν είναι όλα καταστροφικά και ματαιόδοξα καθώς, από τις αρχές της δεκαετίας του 2010, ένα Παγκύπριο ΛΟΑΤΙ κίνημα βρίσκεται στα σπάργανα, το οποίο αυξάνει σταδιακά τις προσπάθειές του όχι μόνο για τη νομική αναγνώριση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΙ ατόμων αλλά και για ουσιαστική ισότητα και διατομεακή δικαιοσύνη πέρα από την εθνικότητα, την τάξη, τη φυλή, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου, τα χαρακτηριστικά φύλου και άλλες ιεραρχικές δομές
