Αναδιοργάνωση του Συστήματος Τεκνοθεσίας με Επίκεντρο το Παιδί

Λαμβάνοντας υπόψη πως η δημόσια συζήτηση που γίνεται αφορά μόνο την τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, εν αντιθέσει με άλλους τρόπους με τους οποίους ένα ομόφυλο ζευγάρι σήμερα αποκτά παιδιά, θα τοποθετηθώ σε αυτό μόνο το θέμα, αφήνοντας και ασχολίαστο ότι δύο άνθρωποι που προέβησαν σε πολιτική συμβίωση θέλουν να δημιουργήσουν και τη δική τους οικογένεια.

Αρχικά, είναι απογοητευτικό να βλέπουμε μια τόσο σημαντική συζήτηση όπως αυτή για την τεκνοθεσία να περιορίζεται σε έναν τόσο επιφανειακό και απλουστευτικό διάλογο. Αυτή η εστίαση στα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών, αποπροσανατολίζει από το πιο θεμελιώδες ζήτημα: το βέλτιστο συμφέρον των παιδιών.

Είναι φανερό ότι οι πλείστοι από αυτούς που υποστηρίζουν ότι είναι καλύτερα να μένουν τα παιδιά στις στέγες (χώροι φιλοξενίας ανηλίκων πλέον) παρά να μπαίνουν σε ομόφυλες οικογένειες, πολύ απλά δεν έχουν επισκεφτεί παιδιά σε κάποιους από αυτούς τους χώρους και μιλούν έχοντας μια λανθασμένη ιδέα που δεν βασίζεται στην πραγματικότητα.

Τα παιδιά που βρίσκονται στις στέγες είναι παιδιά ορφανά, κακοποιημένα, παιδιά με γονείς χρήστες ναρκωτικών που κρίθηκαν ακατάλληλοι να τα φροντίσουν, παιδιά τα οποία οι γονείς τους είναι στη φυλακή που έμειναν μόνα χωρίς κοντινούς συγγενείς που θα τα δεχτούν στο δικό τους σπίτι, και γενικά παιδιά από οικογένειες με διάφορα προβλήματα.

Μιλούμε επίσης για παιδιά που όταν θα γίνουν 18 χρονών, δεν έχουν κάποιο άτομο να τους προστατεύει αφού πλέον δεν είναι ανήλικα. Όσα βρέθηκαν σε ανάδοχες οικογένειες δεν θα έχουν πλέον την επίσημη στήριξη. Παρότι οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας προσπαθούν να βοηθήσουν τα παιδιά να σπουδάσουν και να βρουν στέγη μετά στη πράξη αυτά τα παιδία φεύγουν από τις στέγες, χωρίς ιδιαίτερη χρηματική βοήθεια και με λίγες ευκαιρίες για το μέλλον τους. Γιατί τα καταδικάζουμε με αυτό το τρόπο τόσο εύκολα;

Οι ομόφυλες οικογένειες που είναι έτοιμες και πρόθυμες να προσφέρουν αγάπη, υποστήριξη και σταθερότητα σε αυτά τα παιδιά δεν πρέπει να αγνοούνται ή να πολεμούνται. Η ιδέα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός των γονέων θα επηρεάσει αρνητικά την ανάπτυξη του παιδιού είναι αποδεδειγμένα λανθασμένη και ξεπερασμένη. Το αντίθετο μάλιστα, αρκετές έρευνες αποδεικνύουν πως παιδιά που μεγαλώνουν σε ομόφυλες οικογένειες μεγαλώνουν συνήθως με καλύτερες αποδόσεις.

Πρέπει επιτέλους να κοιτάξουμε πέρα από τα ξεπερασμένα στερεότυπα και προκατειλημμένες απόψεις και να επικεντρωθούμε στο τι πραγματικά έχει σημασία: η ευημερία, η ασφάλεια και η ευτυχία των παιδιών που χρειάζονται ένα σπίτι, μια οικογένεια, ένα μέλλον, όχι μόνο μέχρι την ενηλικίωση τους αλλά ως στήριγμα στα διάφορα βήματα της ζωής τους.